Hallo allemaal,

Ik zal jullie vertellen over dit weekend.
Zaterdag ging ik dus met Natalie, Nadja, Digna, Lauren en Abigail (Amerikaans meisje van 21 uit mn klasje) naar Colonia in Uruguay. Dat was echt schitterend! Het was heel prettig om even uit de drukte van Buenos Aires te zijn, Colonia was echt een heel kalm oud stadje. Ze hadden er wel Uruguayaanse (?) dollars ipv Argentijnse, dus ik dacht; ik neem weinig geld mee en pin daar. Daar bleken ze ook gewoon Argentijnse pesos te accepteren.. Maar (denk ik) wel tegen een te hogen wisselkoers, alles was heel erg duur daar!
We hadden afgesproken bij een metrostation, San Juan, vlakbij de haven waar onze boot naar Colonia een uur later zou vertrekken. Die buurt, aan de rand van la Boca, is een buurt waar ons verteld is beter niet te komen. Maar we moesten toch op de boot! en het was 'sochtends dus wij dachten niet dat het kwaad zou kunnen. Nadja had direct een taxi genomen naar de goede plek in de haven, en de rest van ons nam de metro en verzamelde daar bij San Juan. Na een tijdje richting de haven gelopen te hebben dachten we dat we toch wel heel ver hadden gelopen, en toen we water overgingen, keek ik op de kaart en zag toen dat dat helemaal niet de bedoeling was.. We belden Nadja op en die zei dat we beter snel een taxi konden nemen, omdat net iemand haar verteld had dat het, ook nu, gevaarlijk was hier zo rond te lopen. Dus wij een taxi aanhouden en met zn vijfen gepropt erin. Eenmaal op de goede plek aangekomen moesten we onze tickets en paspoorten laten zien, die ze afstempelden (omdat we het land uitgingen). Ik vind het leuk om veel stempels in mn paspoort te hebben, maar die vrouw deed gewoon een stempel op de plek waar kinderen horen te staan! De bootreis duurde ongeveer een uur. Ik had (omdat we heel vroeg moesten verzamelen, we moesten een uur van te voren aanwezig zijn) niet/nauwelijks ontbeten dus kocht daar in de haven een broodje ham/kaas. Ik weet niet of het van het broodje was of van de bootreis (of allebei), maar ik was misselijk! Maar gelukkig niet al te erg. Toen we in Uruguay aankwamen, was het echt prachtig! Het was om de een of andere reden heel rustgevend. Misschien omdat alles zo oud was. We hebben wat rondgelopen en foto's gemaakt. Toen hebben we lekker geluncht, en ook het duurst tot nu toe!
Ik denk omdat we in Argentijnse pesos betaalden, en ze ons dus teveel hebben laten betalen.. maarja! Na de lunch hebben we nog wat rondgeslenterd en nog thee gedronken en een ijsje gegeten, en toen was het tijd om weer met de boot terug te gaan!
Op de terugweg werden onze paspoorten weer afgestempeld, maar nu boven mijn stempel uit Maleisië.. ze konden er niks van haha! Het grappige is dat ik nu weer 90 dagen mag blijven in Argentinië. (als je geen visum hebt, mag je 90 dagen als toerist blijven). Digna vertelde dat er bij haar gastgezin een vrouw is die nu 92 is, en al 72 jaar elke 90 dagen even naar het buitenland gaat, om vervolgens weer terug te komen.. Wat een goed systeem!
Toen we terug kwamen ging ik weer naar huis want ik was heel erg moe (vandaar ook geen blog..), en Mercedes had op me gewacht met het avond eten, wat zelfgemaakte pizza was! Dat vond Amber wel heel lekker hahaha..
Gister hadden we dus een estancia tour. Nou, wat ik allemaal had verteld (en dus verwacht) van te voren.. niks van waar! Het zou ongeveer 2 uur met de bus zijn, maar bleek dat 1 uur en een kwartier daarvan rondrijden in BsAs was om anderen op te halen en weer af te zetten op andere plekken.. De rit naar de estancia was drie kwartier! Daar was ik wel nijdig over, maar toen we aankwamen bij de estancia vond ik het niet meer zo erg want het zag er heel mooi uit van de voorkant. En we kregen empanadas (Argentijns soort pasteitje) die heel lekker waren. Toen gingen we richting de paarden, omdat we vooral gekomen waren om te paardrijden. En de paarden zagen er vreselijk uit! Heel onverzorgd en zielig zagen ze eruit.. We vonden meteen dat we eigenlijk niet op ze moesten gaan rijden om dit niet te stimuleren maarja we hadden ons al heel lang verheugd op het paardrijden dus we gingen toch maar. Weet je wat het paardrijden bleek te zijn? Met 30 paarden (en mensen erop dus) stapvoets een rondje lopen, wat ongeveer 5 minuten duurde, en toen weer terug naar stal..! Dat was echt vreselijk.. Ik dacht van te voren dat de paarden niet zouden luisteren, en alleen maar achter hun voorganger aan zouden sjokken. Maar mijn paard wilde heel graag harder! en ik ook, dus ik spoorde hem wat aan en we gingen draven. Alleen toen kwam er een gaucho achter me aan die riep KORTER KORTER KORTER! (over de teugels, in het spaans natuurlijk). Hij dacht denk ik dat het paard er zelf vandoor ging, terwijl ik het eigenlijk deed haha! Ik vroeg hem waarom het niet mocht, en hij zei voor de veiligheid... Dus ik vroeg hem wanneer het wel kon, en hij zei na de lunch. Daar had ik wel vrede mee. Wij dus naar de lunch. Onee eerst naar een museumpje dat ook op die estancia was, wat héél interessant zou moeten zijn.. Nou, ik heb serieus nog nooit zo'n belachelijk museum gezien. Het waren 3 kamers met wat oude stoelen en kleren erin.. Dus daar waren we ook chagrijnig over! en toen kwam de lunch. Die was dan wel weer lekker, hij bestond uit heel erg veel vlees dat vers van de BBQ kwam. En heel veel wijn en bier (en water). Na de lunch zou de show zijn. Haha wat een giller was dat. Geen gaucho's met lasso's voor ons.. Maar (na een korte tangoshow die op zich wel mooi was, maar ik werd de hele tijd afgeleid door de blote kont van de vrouwlijke danseres die onder haar gescheurde rok vandaan kwam) een vreselijk flauwe band met accordeon en gitaar die treurige muziek speelden.. Oh, en dat was nog niet het ergste, want ondertussen was er iemand die alle landen opnoemde van alle toeristen die er waren (het waren er VEEEL), waarbij je bij je eigen land heel hard moest juicen... zo ging dat: 'China' 'JEEEEEE' 'Japon' 'JEEEEEE' 'Holanda' 'JEEEEE' 'Ingleterra' 'JEEEEE'.. zó vreselijk!
Dat konden we niet aanzien dus gingen we maar naar buiten om met de gaucho's te kletsen. Zij vertelden ons dat we na de show écht konden gaan paardrijden. Dus daar verheugden we ons op. Nouu.. Ik heb wel gegalloppeerd, maar dan achterop een paard met een gauchos voor me die zelf reed.. Toen was ik toch wel echt even aan het schelden van binnen haha! Zeker toen hij heel graag wilde dat ik hem vastpakte enzo, daar was ik niet zo van gediend..
En dat was onze trip.. We hebben het zelf wel heel gezellig gehad, maar echt NIET dankzij het uitstapje.. Gisteravond bij het eten aten Mattias en zijn vrouw weer mee. Er waren heel wat verwoedde discussies; over universiteiten, maar vooral over drugs. Ik hoorde wat hier nu heel populair is, namelijk het afval van de cocaine. Een shot voor 1 peso.. (is ongeveer 20 euro ct) Vreselijk goedkoop, en daarom populair. Dat vond ik wel heel naar om te horen, al die arme mensen hier die niks hebben en dan dat gebruiken..
Maar vandaag op school (ik was heel erg moe, en te laat..) was het wel weer leuk. We hebben een bustrip naar Mendoza (14 uur met de bus..!) geboekt voor niet aankomend weekend maar het weekend daarna. Oja en we hebben geklaagd over de estancia tour bij Javier, de activiteiten coordinator van de school, die de tour geregeld had voor ons. Hij ging het bureau bellen waar hij mee het had geregeld, en zei tegen ons dat hij ging proberen er in ieder geval een gratis city tour uit te slepen! Daar hoop ik dus op haha

Nu ben ik net terug met de taxi van het appartement van Natalie en Richard (haar reismaatje uit Engeland). Het plan was om eerst uit eten te gaan en dan naar een percussie avond te gaan. Het uit eten deel is gelukt, maar toen we (in de strómende regen!) aankwamen bij de plek waar de percussie zou zijn, bleek het niet door te gaan door de regen.. Toen zijn we dus maar naar hun appartement gegaan en hebben meer wijn gedronken haha!
Nu ga ik dus slapen, want anders kom ik vandaag weer te laat...

xxxx Suus